
Ölü Kargaşa
Uğuldayan nefeslerle sıradan bir sabahı karşılıyorum Tanımım yok Yüreğim harçsız karılmış Sağır bırakmış içimi yüzümde patlayan bomba Şarapnel benden sekerek suya düşmüş Bana, parlayan bir gece gösterin bu zifirin içinde Akrebin yelkovandan kaçmadığı anlaşılsın üst üste gelince Dizilsin duvara kara yağız bir atın nalı Usanmasın ay urganı boynuma sarkıtmaktan Yumarsam gözümü, kalsın dünyada ruhumun kıstası.
bekleyip gider yine de ölümü uyutmadan sızarım kendime.
