Bir şeyler yazacaktım. Elektrikler kendini imha edince muma davrandım. Mum erirken ben de içimdeki bu yükten eriyeceğimi düşündüm ve yazdım. Kalemle olan düşmanlığımı karanlık geçirecekti, sandalyeyi çektim masaya oturdum ve kaleme uzandım. Önce acılarıma baktım; sevinçlerimi kontrol ettim. Mutluluktan ağladığım yılların sayfalarını çevirdim ve o defteri kapattım. Ne acılarım ne de sevinçlerim sevdam kadar yer etmeyecekti yazılarımda. Tekrar yazdığıma pişman oldum ama olacak

Ecem KAYABAŞ

Alican ÖZGÜL Spotify'dan dinlemek için: https://open.spotify.com/track/6bZb4ofOjYkuUDsaFj7cGr?si=16c7bbd7b5574d35

"Bana kimse unutmayı öğretemez." Renklerin ve ışığın altında, yıkık bir köprünün üzerinde, biraz telaşlı, biraz sade fakat son derece vurucu bir aşk hikâyesi ile karşılıyor bizi yönetmen Leos Carax. Hayatta her şeyi olağan akışında yaşamanın yanı sıra, aralara kendi elimizle serpiştirdiğimiz düzenlemelerle kurduğumuz dünyanın güzel bir yansımasıdır bu film. Hepimiz özgürce sokaklarda dolaşabilmeyi, dans edip şarkılar söylemeyi isteriz. Alex ve Michéle birçoğumuzun bu hayalin

Sıralı bir şeyler istiyorum. Herkes bir köşeye geçsin sıradan saymaya başlasın, 1 2 3 … Sırası gelen toplasın eşyalarını, koyulsun yoluna. Aniden gelen hiçbir şeye hazır değilim. Ani misafir sevmem, balonlu üflemeli sürpriz doğum günüleri en korkuncu. Gece yarısı gelen ölüm haberleri soluksuz bırakıyor yine yorganın altında üşüyen bedenimi. Sevmiyorum sırası olmayan hiçbir şeyi. Çarpıştık, kitaplarımız düştü, ilk görüşte aşk... Hayır, olmaz. İlk gördüğüm hiçbir şeyi sevemem b

‘’Didem Madak’ın anısına…’’ Kafa karışıklıklarımla başlıyorum şiirime Bir şiir daha yoldaşlık edecek, Arkası gelmez yarınlarıma… Buzlu çay yudumlayacağım mesela Hayatımın hararetini alması için. Küfürden doğma dualar edeceğim. Boş, ıssız, kimsesiz gece yarılarında. Olmayan umudumu yeşerteceğim böylece. Uyumak isteyeceğim, kâbuslarımdan kurtulmak için. Çapaklarla örülü rüyalar görmekle meşgul olacağım. Bilmediğim yerlerde, görmediğim simalar Koşturacak peşimden. Hamur yoğurm

Ecem KAYABAŞ

Her zaman gidip geldiğim bir şehre yolculuk için otogardayım yine. Tatil dönüşünde olan öğrenciler ve memurlardan ötürü her zamankinden daha kalabalık bütün peronlar. Gülenler, sarılanlar, ağlayanlar... Bir yere gitmek ve bir yerde kalmanın tarifsiz duygusuyla bezenmiş herkes. Etrafta peçete satan birkaç çocuk var. İki tanesini geri çevirdim ama üçüncüsüne aynı şeyi yapamadım. Bu ona bir iyilik de değil kötülük de. Yalnızca kayıtsız bir çaresizlik, hem benim hem onun için. H