Var içinde Var bak iki taraf Dilde sen Gönülde ben zaaf Anlarsan görebilirsin de işte Gördüğünün işinde de a’raf değil ki bir taraf Zâten ebedî olan zâtının zarfını Daha daha daha da Derinleştirmek için Hâlâ dâh’a durmadan yazacağım Kendini seçmeyi arayanların yoluna Rehber olduğum vakit Bilmem kaç milyar sırdan birine vâkıf olacağım Kendinden geçmenin yolunu arayanların diline İki damlada testi olduğumda belki kıvanç duyarım Bulanık mavi bir geminin Sabah fısıldanarak üf

Fatıma ÇAKICI

Evlere ve yollara adanmış Kara yazgının ortasında bir sokak lambası yanıyor pervasız Kökleri derin nar ağacına dönüyor böylece duvarımızın arkasındaki bozkır Annemle karşılıklı gülüyoruz kanatsız bir kuşun ardından düşüşüme İçimize kış sağanağı dolarken gülüyoruz Ellerimiz uyuşurken gülüyoruz Adımlarımız sıklaştıkça sağanak artıyor. Avlumuza bebek çığlığı dolarken bakıyoruz iğneli sabahlara Hedefsiz bir kurşunun sesiyle yaklaşıyor bize gülümseyişimiz Evimizdeki soğukluk Bir b

İrem ACAR

Başını sol kolunun üzerine salıvermiş şekilde bilgisayardan yorgun düşmüş gözlerini dinlendiriyordu. Mesainin bitmesine bir, bilemedin iki saat vardı. Zamanın en zor geçtiği dakikalar… Ufuk, can sıkıntısından başını kaldırıp çatık kaşlarıyla ofisi süzmeye başladı. Karşı masadaki elemanların birbirlerini etkilemek adına şehvetli kur yapan gülüşlerini, insanın onuruna hakaret edildikten sonra atılan çirkin kahkahaları görüp duydu. Midesi bulanır gibi olduysa da aldırmadı.

Ecem KAYABAŞ

Bugün cumartesiydi ve yarın işe gelmeyecektik. Bir gün de olsa dinlenmek insana iyi geliyordu ama fazla dinlenmek de insanı tembelleştiriyordu. Bugünkü işimi erkenden bitirmiş, iş kıyafetlerimi annemin verdiği beyaz bir market poşetine koyduktan sonra dışarıya geçip ustamın işi bitirmesini bekliyordum. Beni eve o bırakacakmış. Gerçi arabası, motoru bir şeyi yoktu ama ustama karşı gelmek de istemiyordum. Babam sıkı sıkı tembihlemişti ustam ne derse yapmam gerektiğini. Ustam, b